Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
nasyp — m IV, D. u, Ms. nasyppie; lm M. y «wał usypany z ziemi w celu podniesienia terenu w danym miejscu; niekiedy także: usypisko, wzgórek» Nasyp drogowy, kolejowy. Zbudować nasyp … Słownik języka polskiego
БАЛАНС ЗЕМЛЯНЫХ МАСС — соотношение объёмов грунта в выемках и насыпях в пределах одной стройплощадки или участка земляного полотна (Болгарский язык; Български) баланс на земни маси; изравняване на земни маси (Чешский язык; Čeština) bilance výkopů a násypů; sdružený… … Строительный словарь
brzegowy — przym. od brzeg Nasyp brzegowy. Płycizna brzegowa. ∆ Linia brzegowa «granica między wodami (rzeki, jeziora lub morza) a suchym lądem» … Słownik języka polskiego
drogowy — drogowywi «dotyczący drogi szlaku komunikacyjnego» Nasyp drogowy. Ruch drogowy. Pracownicy drogowi. Służba drogowa. Budownictwo, prace drogowe. ∆ Dozorca drogowy → dróżnik ∆ Sieć drogowa «drogi, szosy, gościńce» … Słownik języka polskiego
kurhan — m IV, D. u, Ms. kurhannie; lm M. y «stożkowy nasyp kryjący groby ciałopalne lub szkieletowe, wznoszony od neolitu do wczesnego średniowiecza; kopiec usypany na pamiątkę jakiegoś wydarzenia lub na czyjąś cześć» ‹ukr. z tur.› … Słownik języka polskiego
kurhanowy — przym. od kurhan Nasyp kurhanowy. ∆ archeol. Kultura grobów kurhanowych «kultura epoki brązu od 1500 400 p.n.e. charakteryzująca się kurhanami bogato wyposażonymi w broń i w ozdoby z brązu» … Słownik języka polskiego
mogiła — ż IV, CMs. mogiłaile; lm D. mogiłaił 1. książk. «dół w ziemi, miejsce, gdzie się chowa ciało zmarłego; grób» Wspólna, żołnierska mogiła. Kopać, zasypywać mogiłę. Przemówienie nad mogiłą. ◊ pot. (Ciemna) mogiła; to mogiła «o kimś lub o czymś:… … Słownik języka polskiego
odarniować — dk IV, odarniowaćniuję, odarniowaćniujesz, odarniowaćniuj, odarniowaćował, odarniowaćowany «obłożyć darnią» Odarniować nasyp … Słownik języka polskiego
przedpiersie — n I; lm D. przedpiersiesi 1. hist. «nasyp ziemny stanowiący osłonę przed ogniem nieprzyjacielskim» 2. zool. «u owadów: brzuszna część przedtułowia, tj. pierwszego z trzech pierścieni, z których zbudowany jest tułów» … Słownik języka polskiego
przepust — m IV, D. u, Ms. przepustuście; lm M. y 1. «obudowany kanał przecinający nasyp drogowy lub kolejowy, umożliwiający przeprowadzanie wód z jednej strony nasypu na drugą» Przepust drogowy. 2. «otwór, urządzenie umożliwiające regulowane przepływanie,… … Słownik języka polskiego
